Magda Umer i Zuzia Łapicka poznały się w latach 70. przez Daniela Olbrychskiego, ówczesnego narzeczonego Zuzi. Szybko się zaprzyjaźniły. Później w czasie stanu wojennego wszyscy razem spotkali się w Paryżu. „Daniel z Zuzią byli wówczas moją rodziną zastępczą”, opowiada Umer. Od tamtego czasu Zuzia z Magdą były już nierozłączne. Wspólnie przeżywały narodziny dzieci, śluby, chrzciny, pogrzeby. „To był kawał życia”, opowiada Umer. Rozdzieliła ją śmierć Zuzi.
Ta książka powstała z wielkiej tęsknoty za kimś, kogo nie można zastąpić.