Nie ma ucieczki przed dyktaturą

Nie ma ratunku przed manipulacją

Nie ma historii bez superbohaterów

Niezwykła powieść łącząca fantastykę z literaturą współczesną, humor z horrorem, antyutopię z liryzmem. Wielki hołd dla rosyjskiej literatury i zarazem

niezwykle ostra krytyka politycznych praktyk rosyjskiego imperium. Pobrzmiewają w niej echa Orwella, Huxleya, Bułhakowa i Strugackich. Językowy

majstersztyk, jakiego nie było w Polsce od czasów „Wojny polsko-ruskiej pod flagą biało-czerwoną” Doroty Masłowskiej, a może i od „Cyberiady”

Stanisława Lema. Wydana w roku 2012 i dwukrotnie wznawiana, teraz po raz pierwszy trafia na księgarskie półki w kolekcjonerskim, luksusowym wydaniu.

Piotr Gociek – pisarz, krytyk, publicysta radiowy i telewizyjny. Oprócz „Demokratora” napisał m.in. zbiór opowiadań „Czarne bataliony” (2014, nominacja do Nagrody Literackiej Europy Środkowej Angelus i do Nagrody im. Józefa Mackiewicza) oraz kilka książek non-fiction, w tym opowieść podróżniczą „Kreta subiektywnie” (2017). Jego opowiadania przełożono na ukraiński i rosyjski.

Mocna metafora XXI-wiecznej postdemokracji.

Jacek Dukaj

„Demokrator” Piotra Goćka: między Bułhakowem a Sorokinem.

Krzysztof Masłoń, „Rzeczpospolita”

Humor czarny, którego nie cierpią nauczycielki języka polskiego.

Ja go uwielbiam.

Jakub Ostromęcki, „Czas Fantastyki”

Matrix pisany cyrylicą. Imponujący „wschodni sennik współczesny”.

Wojciech Stanisławski, Fronda.pl

Powieść z kilkoma pękami kluczy. O Rosji, ale i nie o Rosji.

O demokracji, ale i o dyktaturze. O sile ludzkich charakterów,

ale i o wielkiej rezygnacji. Mądra przyjemność serwowana bez zadęcia.

Sławomir Jastrzębowski, „Super Express”