Niniejsza książka jest przewodnikiem po wybranych zaułkach literatury, która nie ma stempla nowości, za to ma coś znacznie ważniejszego – metryczkę poświadczającą, iż jest autentykiem artyzmu, który zwycięsko przeszedł próbę lat i nadal potrafi zadziwiać, inspirować, wzruszać. Zaułki literatury nie mają „wyczerpać” tematu ani „zarysować” problemu. Wewnętrzną zasadą każdego z pomieszczonych tu studiów jest jego wartość poznawcza, odkrywczość tematyczna, dociekliwość analityczna i ujednolicona perspektywa metody badawczej oraz konsekwencja w stosowaniu pojęć.
W zaułkach literatury, które zwiedza i pokazuje czytelnikom Autorka, znajdują się lekko tylko zakurzone zbiory dzieł, postaci, figur stylistycznych, poglądów, koncepcji, idei. Wystarczy na chwilę przystanąć i rozejrzeć się po jednym, drugim zaułku, aby dostrzec, że łączą je główne arterie literatury, kultury, ludzi i spraw. Zaułki to światy mikro, które uchroniły sens i smak dawności i które za każdym razem, gdy je odwiedzamy, coś odkrywają, ukrywają, a przynajmniej przypominają. Zaułek to cały świat.
Z recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Budrewicza
Ewa Skorupa – profesor tytularny na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, autorka książek: Lwowska satyra polityczna na łamach czasopism humorystyczno-satyrycznych epoki pozytywizmu (Kraków 1992), Polnische Druckschriften in Deutschland (Liechtenstein 1996), Polskie symbole kulturowe przed sądem pruskim w latach 1871–1914. O podburzanie do gwałtów… (Kraków 2004), Polski bez tajemnic. Język polski dla studentów niemieckojęzycznych (współautorka), cz. 1 i 2 (Kraków 2010), Twarze – emocje – charaktery. Literacka przygoda z wiedzą o wyglądzie człowieka (Kraków 2013). Zajmuje się historią literatury pozytywizmu i Młodej Polski, dziejami cenzury, kulturą polsko-niemiecką, sposobami portretowania bohaterów literackich, fizjonomiką, frenologią, patognomiką, ekspresją twarzy i ciała w literaturze pięknej, historią książki XIX i XX stulecia, książką jako dziełem sztuki.