Prezentowana książka to interesujące studium psychologiczno-teologiczne dwóch wielkich postaci Kościoła, św. Franciszka z Asyżu i św. Ignacego Loyoli. Uświadamia ono zdumiewające podobieństwa występujące w duchowych biografiach oraz pouczeniach tych zakonodawców, żyjących w odmiennych epokach i miejscach.
Franciszek i Ignacy byli ludźmi, którzy poprzez własne problemy duchowe, społeczne, rodzinne, religijne odczytali sens swojego życia w autentycznym spotkaniu z Chrystusem. On uzdolnił ich do podjęcia drogi realnej przemiany, autentycznego stawania się sobą, czyli odnajdywania własnej tożsamości.
Psychologiczna i teologiczna analiza tego procesu, pozwala postawić tezę, że każdy jest w stanie odnaleźć sens swego istnienia, jeśli nie będzie się bał życia, siebie, Boga i drugiego człowieka.
Różne koleje życia, sytuacje, ludzie, kryzysy i chwile szczęścia niosą w sobie możliwość integracji własnej osobowości, zaś obaj Święci, dzięki swoim doświadczeniom, mogą prowadzić nas po skomplikowanych drogach ludzkiej psychiki i uczyć właściwych odniesień do otaczającego świata.