Maria Skłodowska-Curie i skandal obyczajowy?

W 1910 roku romans niedawno owdowiałej Marii Curie i Paula Langevina wstrząsnął Francją. Ona – laureatka Nagrody Nobla. On – wybitny fizyk, ale mężczyzna żonaty i ojciec czworga dzieci.

Skandal – podsycany przez nacjonalistyczną prasę, która opublikowała prywatne listy Marii – przerodził się w ogólnonarodową awanturę, stał się przyczyną ulicznych demonstracji i kilku pojedynków. Niektórzy postulowali o wyrzucenie Marii z Francji. Inni – jak choćby Albert Einstein – bronili ją przed nagonką. Komisja noblowska, gdy Marii Skłodowskiej-Curie przyznano drugą Nagrodę Nobla, zasugerowała, by laureatka nie pojawiła się na uroczystości…

Jean Perrin, świadek i uczestnik tamtych zajść, także wybitny fizyk i laureat Nagrody Nobla, wspomina po latach minione zdarzenia, a te dają mu podstawę do rozważań o wyjątkowości ludzkich losów i – jakże aktualnej – refleksji o granicach ingerencji opinii publicznej w intymne życie sławnych ludzi. Opowiada o swojej przyjaźni z rodziną Curie, o tragicznej śmierci Piotra pod kołami powozu oraz wsparciu, jakiego udzielał zarówno Marii, jak i Paulowi, w trudnych chwilach.

Powieść Macieja Karpińskiego nie tylko opisuje ten dramatyczny i mało znany epizod z życia sławnej uczonej, ale i opowiada o wielkiej, namiętnej miłości.