Toast za przodków

Szybki kontakt

Wyślij

Szybki kontakt

wróć do poprzedniej strony

Toast za przodków

Kod hurtowni

CZAR0023

Kod wydawcy

Cena rynkowa brutto

36,90 zł (egz.)

VAT

Autor

Wojciech Górecki

Wydawnictwo

CZARNE

Typ

KSIAZKA

Grupa

Beletrystyka

ISBN/EAN

9788375361940

Liczba stron

392

Rodzaj okładki

Data premiery

2010-04-27

Format (długość/szerokość/wysokość)

125 / 195 / x

Waga

Dostępność

`Europa, Azja. Odkąd jeżdżę na Kaukaz, zadaję sobie pytanie, jaki to kontynent. Nie ma jednej odpowiedzi. Nawet geografowie nie są zgodni (choć większość uważa, że mimo wszystko Azja). Gdyby jednak brać pod uwagę kryterium kulturowe, granica przecinałaby region, ale nie prostą kreską, tylko zakosami, łukami, esami-floresami, zostawiając po obu stronach liczne enklawy należące do sąsiada. Na dodatek zmieniałaby co chwilę swój przebieg.`
Wojciech Górecki

`Nie znam się na Kaukazie. Zdaje się, że nikt się na nim nie zna; Lermontow się znał, ale go zabili. Mimo to, wędrując z Wojtkiem Góreckim po tym obcym świecie, czułam się dziwnie swojsko. A kiedy celnik zamknął granicę, by go podwieźć do miasteczka, kiedy kierowca autobusu przerwał podróż, by zaprosić go do swojego domu (staruszek ojciec musiał opowiedzieć gościowi jak Berlin zdobywał) pomyślałam: złym reporterom nic takiego się nie przytrafia.`
Hanna Krall

`Jak można chcieć do NATO, a jednocześnie uważać, że Stalin i Chrystus to najbardziej wpływowe osobistości w dziejach świata?
W jaki sposób Polacy budowali naftową potęgę Azerbejdżanu?
Po co Sowieci wymyślili Osetię Pd i dlaczego wybuchła wojna w Gruzji?
Wreszcie czy Kaukaz Pd. z najstarszymi chrześcijańskimi państwami Armenią i Gruzja to jeszcze Europa czy już Azja?
To tylko kilka pytań na które w Toaście za przodków stara się dopowiedzieć Wojciech Górecki. Znakomity znawca Kaukazu, latami podróżował po nim jako ekspert Ośrodka Studiów Wschodnich, przyglądał się z bliska jako pracownik polskiej ambasady w Baku, a że do wiedzy eksperta dodał nieprzeciętny talent reporterski od książki trudno się oderwać.
Czytając pamiętajmy o tradycyjnym zakończeniu ormiańskich bajek - z nieba spadły trzy jabłka, jedno dla tego kto opowiadał, drugie dla tego kto słuchał, trzecie dla tego, kto zrozumiał. Jednym słowem - toast za autora.`
Maria Przełomiec