Henryk VIII, król Anglii, gdy jeszcze był katolikiem, cieszył się sławą świetnego biblisty, patrystyka i historyka Kościoła. Odznaczał się wyjątkową inteligencją i bystrym umysłem. Z pomocą św. Tomasza Morusa Henryk napisał książkę pod tytułem Obrona siedmiu sakramentów przeciwko Marcinowi Lutrowi. Luter wpadł we wściekłość i obrzucał Henryka najgorszymi epitetami, nie mógł jednak sformułować stosownej odpowiedzi i do samej śmierci nie potrafił znaleźć argumentów na swoją obronę. Król Anglii dedykował książkę papieżowi Leonowi X, temu, który ekskomunikował herezjarchę, a królowi nadał tytuł Defensor fidei – Obrońca wiary.

Książka Henryka VIII zniknęła z większości bibliotek Europy. Jest to jednak zrozumiałe, bo stanowiła ona oskarżenie Kościoła i Korony Anglii. Henryk bronił w niej tego, co później odrzucił – tak, Henryk VIII bronił prawdziwej katolickiej wiary, katolickiej Anglii. Jest to ni mniej ni więcej tylko królewska książka katolickiej apologetyki, jedyna tego rodzaju w całej historii Kościoła: napisana przez króla rozprawa przeciwko herezji – jedyny w swoim rodzaju ewangeliczny skarb.

Wzniecona przez Lutra rewolucja przeciw istotnym przejawom życia Kościoła wywołała spontanicznie protest „sensus Jidei” ze strony współczesnych mu wiernych. Jednym z pierwszych teologicznie opracowanych i trwałych głosów protestu była rozprawa króla Anglii Henryka VIII „Asserlio septem sacramentorum” z roku 1521. Była to jakby obronna reakcja na zuchwały atak Lutra na sakramenty, a przede wszystkim na świętą ofiarę mszy, największy duchowy skarb Kościoła.

bp Athanasius Schneider

W czasach zacierania w Europie wszelkich śladów chrześcijańskiej kultury i oddalania wewnętrznego człowieka od miłości Chrystusa, połączonego z tragicznym zapoznaniem wielkich tajemnic zbawienia objawionej wiary, musimy się także odnaleźć w uznaniu wielkiego skarbu, który Chrystus pozostawił swemu Kościołowi w celebrowaniu świętych sakramentów. Król Henryk VIII często podkreśla, że pismo jego nie ma być ściśle akademicką rozprawą i czysto fachową dyskusją naukową. Jego celem jest upewnienie chrześcijan o słuszności ich wiary i zbawczego pośrednictwa sakramentów, zgodnie z nauczaniem i życiem Kościoła od czasów apostolskich.

kard. Gerhard Ludwig Müller

Łaskawy Czytelniku! Mam nadzieję, że w tej książeczce jasno pokazałem, w jak absurdalny i bezbożny sposób Luter traktuje sakramenty. Spodziewam się, że wyjaśniłem, jak bezsensownie szkaluje Kościół i jak zuchwale, bezbożnie i absurdalnie odnosi się do ojca świętego, do Pism świętych i do publicznej wiary Kościoła, i to przeciw zgodnemu mniemaniu tylu epok i narodów, a nawet przeciw zdrowemu ludzkiemu rozumowi.

król Henryk VIII

Katolicki władca nie ma żadnego ważniejszego obowiązku niż obrona wiary chrześcijańskiej i jej fundamentów, oraz jej krzewienie i wierne przekazywanie potomnym. Czyniąc to, broni jej własnym przykładem przed zniszczeniem i kwestionowaniem przez wszystkich podważających jej prawdziwość i ją naruszających.

z listu króla Henryka VIII

do papieża Leona X

Jak wielkiej miłości i zapału dowodzicie w Waszej obronie wiary chrześcijańskiej! Jakiej wobec nas życzliwości! A odnośnie do samej Waszej książki: co za niezwykłe opanowanie przedmiotu, jaka jasność metody, jak wielka siła wymowy, w której uwidacznia się sam Duch Święty! Jest ona w pełni zrozumiała, mądra i nabożna, życzliwa w pouczaniu, delikatna w upominaniu, poprawna w formułowaniu myśli. Jeśli wśród Waszych przeciwników znajdują się tacy, którzy nie ulegli mocy Księcia ciemności, to dzięki Waszym wywodom muszą zyskać większą jasność umysłu.

z listu papieża Leona X

do króla Henryka VIII