Czego obawia się współczesna kultura? Jakie tematy wypiera? I jak możemy poradzić sobie w świecie, w którym nie ma miejsca na bezradność?

Tomasz Stawiszyński nie boi się ani trudnych tematów, ani myślenia przewrotnego, idącego w poprzek utartych schematów. Z zacięciem badacza, odrzucającego łatwe i oczywiste rozwiązania, bierze na warsztat wszystko to, co w kulturze wyparte, czego się boimy, o czym wolimy zapomnieć, a co - paradoksalnie - jest nieodłączną częścią ludzkiej egzystencji.

Śmierć, żałoba, smutek, bo o nich między innymi mowa, to tematy, od których współczesna kultura odwraca wzrok. Stara się je ukryć, zdeprecjonować, zamienić w patologię, wymagającą farmakologicznej albo terapeutycznej interwencji. W zamian oferuje nam iluzję wspólnoty ufundowanej na social mediach, ideologiach wzmagających plemienną lojalność i nowych mitach, które niebezpiecznie zaczynają przypominać teorie spiskowe.

Jak uciec przed bezradnością? Przed tym, że przemijamy, starzejemy się i nieustannie tracimy to, co pragniemy zachować? Czy kiedykolwiek uda się ją przezwyciężyć i czy może nam w tym pomóc modny ostatnio transhumanizm? Nowa, monograficzna książka Tomasza Stawiszyńskiego, filozofa, eseisty, dziennikarza, w błyskotliwy sposób próbuje odpowiedzieć na te pytania, umieszczając je w kontekście zbudowanym przez popkulturę i ważne teksty współczesnej humanistyki.