Pierwsza część publikacji stanowi próbę uchwycenia epidemii nawiedzających Poznań od średniowiecza do połowy XX wieku. Historia pokazuje, że kiedy zaraza wkraczała do miasta, zawieszano handel i rzemiosło, zamykano szkoły, gospody, niektóre kościoły, zakazywano zgromadzeń. W podobnych realiach, choć z przerwami na „nową normalność”, żyjemy od ponad roku – od momentu, kiedy świat sparaliżowała informacja o rozprzestrzeniającym się wirusie SARS-CoV-2. Doświadczenie pandemii i jej skutków dotknęło nas wszystkich. O szkole, instytucjach kultury, placówkach medycznych, kościele i pracy w dobie covidu opowiada druga część „Kroniki”.