Opowieść o ponad 700-letniej historii Wildy, od roku 1235, kiedy pojawia się w archiwalnych zapisach jeszcze jako Wierzbice. Z czasem staje się folwarkiem miejskim, później przybywają do niej bambrzy, następnie przekształca się w dwie samodzielne gminy – Górną i Dolną Wildę – które w 1889 r. połączone w jedną, ostatecznie w 1900 r. zostają włączone w granice Poznania. Książka prezentuje dawnych mieszkańców Wildy i ich życie codzienne – domy, warunki życia, pracy, angażowanie się w działalność organizacji i towarzystw, udział we wspólnotach wyznaniowych i sposoby na spędzanie wolnego czasu.