Książka Richarda Goska, Polaka, farmaceuty, który od wielu lat mieszka i pracuje w Niemczech, jest publikacją niezwykłą. W pewnym stopniu wpisuje się w toczącą się obecnie dyskusję etyczną i bioetyczną na temat życia poczętego, sensu cierpienia, eutanazji, a w jakimś aspekcie także, chociaż nie wprost – klauzuli sumienia. Jednak przede wszystkim jest to książka o ogromnej sile nadziei, wiary i miłości. Bohaterką książki jest Emilka, która teraz ma osiem lat. Dziewczynka żyje, mimo że w chwili narodzin lekarze nie dawali jej niemal żadnej szansy na życie. Uratowała ją miłość rodziców, ich ogromna wiara i nadzieja, której nie stracili nawet w najtrudniejszych chwilach. Życie Emilki to także zasługa wielu ludzi dobrej woli, którzy jej rodzicom okazali pomoc, nie tylko materialną, dzięki której możliwe było leczenie dziecka za granicą. Jak mówi prof. Stanisław Radwański: „Siłą książki jest jej pozytywny przekaz, tym ważniejszy, bo będący prawdziwym, pozbawionym egzaltacji świadectwem”, a „Zakończona szczęśliwym finałem historia małej dziewczynki z Bydgoszczy stała się dla Autora wydarzeniem służącym umocnieniu wiary, (…) której według słów Johanna Wolfganga Goethego »cud jest najukochańszym dzieckiem”.