Viktoria Korb urodziła się w Kazachstanie, a wychowała we Wrocławiu i w Warszawie. Studiowała handel zagraniczny w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. W czasie studiów działała w prasie studenckiej, była m.in. kierowniczką dwóch działów w tygodniku studenckim „Politechnik”. W marcu 1968 roku została wyrzucona z redakcji wraz z większością kolegów i miała sprawę dyscyplinarną. W sierpniu 1968 roku wyemigrowała z Polski, ukończyła studia w Wiedniu. Żyła potem w Kolonii, Londynie i Berlinie Zachodnim, gdzie w 1977 roku zrobiła doktorat. Otrzymała stypendia naukowe z International Rescue Committe, Wolnego Uniwersytetu w Berlinie i Fundacji Friedricha Eberta. Od 1979 do 1988 roku pracowała w przedstawicielstwach i agencjach ONZ w Indonezji, na Filipinach i w Szwajcarii. W latach 1991–1992 przedstawicielka niemieckiej rządowej organizacji współpracy gospodarczej GTZ w Polsce. Od 1995 roku pisarka, liczne publikacje literackie w antologiach i czasopismach. Pisze po polsku i po niemiecku. Miała wieczory autorskie m.in. w Genewie, na Polsko-Niemieckim Statku Poetów i w Berlinie, gdzie czytała fragmenty wspomnień „Ni pies ni wydra”. Ostatnio miała wiele prezentacji polskiego wydania kryminału politycznego „Śmierć naukowca” w Warszawie, Gdańsku i Sopocie. W roku 2010 w konkursie na temat „Berlińscy Polacy. Portret własny” otrzymała nagrodę Srebrnego Pegaza od Zarządu Stowarzyszenia Ochrony Poloników Niemieckich za tekst „Pięść Fausta”.