Słowo poniesie cię jak wolny ptak, nie wiadomo jak, nie wiadomo dokąd, nie wiadomo po co i wszystko ci opowie, jak się dowie. Słowem wszystko da się wyrazić i namalować. Ma swoje brzmienie. Źle pokazane objawia fałsz, co w czasach, kiedy niczego nie jesteś pewien, dodatkowo wzmaga twoją czujność. Można go użyć do wszystkiego i dlatego używanie słowa wymaga staranności, ale też wyrażone w emocjach objawia swoją szczególną siłę. Ludzie muszą żyć razem i z sobą się komunikować i słowami poświadczają swoją wiarygodność i zdolność dotrzymywania słowa. Język jest fundamentem tożsamości narodu. Narody, nawet kiedy traciły terytoria i suwerenność, miały zdolność przetrwania dzięki językowi. Używany jest w uroczystościach, w dokumentach, procedurach i świadectwach, ale najważniejszy jest w użyciu na co dzień, w służbie ludziom. Pisany jest prozą, wierszem, brzmi w muzyce i pieśni, w poezji. Daje świadectwo w historii kulturom, które jako pierwsze przed tysiącami lat posiadły zdolność przekazywania na piśmie tego, co było powiedziane. Dzięki językowi mówionemu i pisanemu wiemy prawie wszystko o dorobku i kulturze naszych przodków. Ciągle go doskonalimy, bo wiemy, że wszystko można nim namalować.